Midye, genellikle denizlerde yaşayan, solungaç solunumu yapan, 4-60 cm boylarında ve 12-14 yıl yaşayabilen bir deniz canlısıdır. Midyelerin en ayırt edici özelliği, çift kabuklu yapılarıdır. Bu kabuklara "çenet" denir ve midyelere korunma imkanı sağlar. Gerçek midyelerde, çenetler siyah, düz yüzeyli, oval ve birbirinin aynısıdır. Denizlerde yaklaşık 11.000 midye türü olduğu tespit edilmiştir. Midyeler, denizde bulunan sert cisimlere yapışık halde yaşarlar ve yassı solungaçlılar takımındandır. Midye hayvanları omurgasız canlılardır ve genellikle denizlerin kıyıya yakın kesimlerinde bulunurlar.

Midye, korunaklı iki sert kabuk arasında yaşayan ve manto adı verilen yumuşak bir zarla kaplı olan bir canlıdır. Bu kabuklar, mantonun salgısıdır ve kaslar sayesinde birbirine yapışık olarak durur. Kaslar, aynı zamanda midyenin kabuklarını açıp kapatmasını sağlar. Bir midyenin canlı ve taze olup olmadığını anlamak için kabuklara bakmak gerekir. Kabuklar kapalı ise midye canlı, açık ise ölüdür. Midyelerin başları yoktur, fakat kaslardan oluşan ayakları vardır. Midye hayvanlarına "balta ayaklılar" da denir. Sert kabuklar arasında iki çift solungaç bulunur. Solungaçlar, üzerlerindeki sakallar yardımıyla deliklerden giren suyu tüm vücutta dolaştırarak alttaki delikten tekrar dışarı atar. Bu su ile içeri giren minik besinlerle beslenirler. Midye hayvanının ağzı, üzeri sakallarla kaplı ağız kolunun uzantısı arasında yer alır. Ağız boşluğunda çene ve dişler bulunur. Sindirim sistemi ise küçük bir mide ve çok kısa bir bağırsaktan oluşur. Kalp ise bir karıncık ve iki kulakçıktan meydana gelir.

Midyenin yapısı etli ve yumuşaktır. Baltaya benzeyen ayak, salgıladığı kimyasal bir yapı sayesinde su ile temas ettiğinde "bisüs" denen uzantılar meydana gelir. Midye, bu uzantılar ile hareket ederek besin kaynaklarının bulunduğu yere gider. İstediği zaman yapıştığı yerden ipliklerini kopararak yer değiştirebilirler. Bazı midye türleri sıçrama özelliğine de sahiptir. Bazı türlerde kendilerini çamurlara veya ıslak kumlara gömerler. Nadir olarak bazı midyelerde göz bulunur.

Çoğu midye hayvanı eşeyli üreme yapar ve erkeklik ile dişilik özelliklerine sahiptir. Dişi bir midye hayvanı, ortalama 45.000 civarında yumurta bırakabilir. Midyelerin döllenmesi su içerisinde gerçekleşir. Dişi midyenin adet olduğuna dair yanlış bir düşünce mevcuttur. Mevsimin değişik zamanlarında kabuk içindeki yapılarının rengi değişiklik gösterir. Bu durumda midye bazen şeffaf, bazen pembe, kahverengi ve turuncu olabilir. Üreme dönemlerinde dişi midyeler pembe ve turuncu, erkek midyeler ise beyaz üreme hücrelerini suya bırakır. Bu salgılardan dolayı midyenin adet olabileceği düşünülmektedir. Midyelerin döllenme dönemlerinde et verimleri oldukça düşüktür. Midye, enerjisinin çoğunu döllenme hücresi üretmek ve ikinci döllenmeye hazırlanmak için kullanır.

Midye hayvanı, beslenebilmek için küçük kurtçukların olduğu yerleri tercih eder. Midyeler için besin yönünden zengin olan yerler, lağım dökülen bölgeler ve çamurluklardır. Midyeler, mikropların yoğun olduğu yerlerde yaşadıklarından dolayı tüketildiklerinde insanlara tifo bulaştırma ihtimalleri bulunmaktadır. Oksitli bölgeleri çok seven midyeler, zehirlenmeye neden olabilmektedirler. Zehirli bitkileri de tüketmeyi sevdiklerinden dolayı ölümcül durumlara da yol açabilmektedirler. Midyeler, bünyelerinde bulundurdukları sedef sayesinde zararlı maddelerden kendilerini koruyabilmek için onları inciye dönüştürürler.